osłaniać

osłaniać
{{stl_3}}osłaniać {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}ɔswaɲaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_8}}osłonić{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}I. {{/stl_31}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}przykrywać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}bedecken{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}verdecken {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}asekurować{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_33}}odwrót wojsk {{/stl_33}}{{stl_14}}decken{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}sichern {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}3) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}pot: {{/stl_20}}{{stl_13}}chronić przed odpowiedzialnością{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\osłaniać kogoś przed czymś {{/stl_22}}{{stl_14}}jdn vor etw decken {{/stl_14}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_32}}schützen{{/stl_32}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}II. {{/stl_31}}{{stl_26}}vr {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}chronić się{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk {{/stl_53}}{{stl_14}}schützen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}asekurować się{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk {{/stl_53}}{{stl_14}}absichern {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • osłaniać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osłaniaćam, osłaniaća, osłaniaćają, osłaniaćany {{/stl 8}}– osłonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, osłaniaćnię, osłaniaćni, osłoń, osłaniaćnięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • osłaniać — ndk I, osłaniaćam, osłaniaćasz, osłaniaćają, osłaniaćaj, osłaniaćał, osłaniaćany osłonić dk VIa, osłaniaćnię, osłaniaćnisz, osłoń, osłaniaćnił, osłaniaćnięty 1. «okrywać, zakrywać czymś, zabezpieczać od czegoś, czynić coś niewidocznym» Drzewa… …   Słownik języka polskiego

  • osłaniać się – osłonić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} osłaniać, ochraniać samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osłaniał się rękami przed ciosem. Osłoniła się peleryną przed deszczem. Osłonić się przed cudzym wzrokiem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • osłonić — → osłaniać …   Słownik języka polskiego

  • kryć — ndk Xa, kryję, kryjesz, kryj, krył, kryty 1. «umieszczać, przechowywać w ukryciu, chować» Wiewiórka kryła orzechy w dziupli. Kryć kosztowności w schowku. 2. «taić coś, nie uzewnętrzniać czegoś» Kryć uczucia, myśli. Krył przed nią swoje zamiary. ◊ …   Słownik języka polskiego

  • bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… …   Słownik języka polskiego

  • darń — ż V, DCMs. darni; lm M. darnie, D. darni 1. «gęsty, zwarty splot traw wraz z ziemią, stanowiący łąki i trwałe pastwiska; odkrojone płaty tego splotu używane jako umocnienie ziemne stoków, nasypów, mogił itp.; darnina» Okładać, osłaniać skarpy… …   Słownik języka polskiego

  • dekować — ndk IV, dekowaćkuję, dekowaćkujesz, dekowaćkuj, dekowaćował, dekowaćowany 1. pot. «chronić kogo przed czynną służbą wojskową na froncie, przed przymusową pracą itp.; pomagać komu w uchylaniu się od jakichś obowiązków; ukrywać, osłaniać» 2. roln.… …   Słownik języka polskiego

  • opatulać — ndk I, opatulaćam, opatulaćasz, opatulaćają, opatulaćaj, opatulaćał, opatulaćany opatulić dk VIa, opatulaćlę, opatulaćlisz, opatulaćtul, opatulaćlił, opatulaćlony, pot. «osłaniać, okrywać, owijać kogoś, coś dla ochrony przed zimnem, deszczem… …   Słownik języka polskiego

  • osłanianie — n I rzecz. od osłaniać …   Słownik języka polskiego

  • ostrzelać — dk I, ostrzelaćam, ostrzelaćasz, ostrzelaćają, ostrzelaćaj, ostrzelaćał, ostrzelaćany ostrzeliwać ndk VIIIb, ostrzelaćwuję, ostrzelaćwujesz, ostrzelaćwuj, ostrzelaćiwał, ostrzelaćiwany 1. «obrzucić pociskami z broni palnej, wielokrotnie strzelić… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”